Twój koszyk jest obecnie pusty!
Opis
Oznaczenie D-dimerów w surowicy, wykonywane w podejrzeniu nasilenia procesów krzepnięcia i fibrynolizy, przydatne w diagnostyce zaburzeń krzepnięcia: zakrzepicy żylnej i tętniczej, zatoru płucnego, zespołu rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego i różnicowaniu hiperfibrynolizy.
Kiedy należy oznaczyć d-dimery?
Badanie poziomu D-dimerów zleca się w diagnostyce chorób zakrzepowo-zatorowych, takich jak:
- zakrzepica żył głębokich (objawy: ból i obrzęk kończyn dolnych, zaczerwienienie skóry, wzmożone ciepło kończyn),
- zatorowość płucna (objawy: nagła duszność, ból w klatce piersiowej, krwioplucie, gorączka),
- zespół rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego (DIC) – poważne zaburzenie krzepnięcia,
- monitorowanie terapii przeciwzakrzepowej i ocena skuteczności leczenia.